Barwniki zasadowe
Encyklopedia PWN
barwniki syntet. o cząsteczkach, które w wodzie dysocjują z odszczepieniem barwnego anionu, wiążącego się z zasadowymi grupami cząsteczek włókna;
grupa barwników syntetycznych, których cząsteczki zawierają atomy siarki;
grupa barwników syntetycznych, których cząsteczki zawierają pierścień tiazynowy (sześcioczłonowy z 2 heteroatomami — atomem azotu i atomem siarki);
barwniki syntetyczne, których szkielet cząsteczki stanowią pochodne triarylometanu CH(Ar)3 (Ar — aryl), a związane z pierścieniem grupy aminowe i hydroksylowe znajdują się w położeniu para w stosunku do centralnego atomu węgla metanowego;
nieliczna grupa barwników syntetycznych o cząsteczkach zawierających grupę azometinową (–CH=N–) jako chromofor;
barwienie włókien, farbowanie włókien,
technol. zespół operacji, w wyniku których uzyskuje się zabarwienie włókna, tzw. wybarwienie, zgodne z założonymi parametrami kolorystycznymi i użytkowymi.
